Het beluisteren van longen tijdens een bedvisite op de verblijfs PG-afdeling is vaak een kunst op zich. Niet alleen ligt het concept ‘zuchten’ of ‘adem eens diep in’ vaak buiten het begrip van de gemiddelde bewoner. Ook krijgt het fenomeen ‘bijgeluiden’ snel een heel andere betekenis, zodat je eigenlijk in je status zou moeten schrijven:
O/ pulmonaal: normaal vesiculair ademgeruis. Bijgeluiden: praten – lachen – roepen – neuriën – blazen – zingen…..
Het toppunt was de gewiekste oude dame, die plots mijn stethoscoop pakte en hard in de kelk riep: ‘Boe!‘