In januari startte ik een blog om te schrijven over mijn ervaringen als AIOS ouderengeneeskunde. Op 8 januari werd ik ziek en op 10 januari bewees een PCR-test dat ik opnieuw corona had. Een lange revalidatie periode begon en nu begin ik weer met werken. Het werd tijd om ook de blog weer bij te gaan houden.
Het mag geen geheim zijn dat ik de afgelopen tijd veel administratief werk heb gedaan, dus dan is het niet zo verwonderlijk dat ik niet veel materiaal heb om over te schrijven. Ik bedoel wie is er nu geïnteresseerd in de zoveelste medicatiereview of behandelplan. Daarom was ik maar al te blij dat ik voor mijn vakantie een mailtje van een collega kreeg over het afnemen van een huidbiopt. Mijn verandermanagement opdracht was daarop gericht toen ik nog in opleiding was. Ik wilde invoeren dat een aantal artsen een biopt kunnen afnemen, zodat sommige patiënten niet meer naar het ziekenhuis hoeven om huidkanker te behandelen.
Dat was geen makkelijke opdracht in coronatijd, want plekjes op de huid vallen doorgaans niet onder spoedtaken en zoals iedereen inmiddels weet werd alleen spoedzorg gedaan in de allerheftigste periode. Maar bij ons zijn de bewoners al een tijd lang ingeënt en hebben we ook de normale zorg weer opgepakt. En dus zijn er ook weer huidbiopten nodig en die coördineer ik nog steeds. De patiënt waar mijn collega me over mailde, was een vrouw met twee verschillende huidafwijkingen en dus mocht ik mijn doktersspullen weer tevoorschijn halen om maar liefst twee biopten te doen.
Het voelde zo goed om weer gewoon met directe patiëntenzorg bezig te zijn, ook al was het maar voor een uur! Voor mijn vakantie heb ik het eerste biopt afgenomen en vandaag het tweede, waarbij ik een collega het leerde, zodat we voortaan met drie artsen een biopt kunnen afnemen. Toen ik mijn presentatie bij een van de terugkomdagen hield, kon ik nog niet zeggen dat ik een verandering te weeg had gebracht, maar nu kan ik dat wel. Deze patiënte kreeg een zalfje en hoeft dus in ieder geval voor het eerste plekje niet naar het ziekenhuis. Het is wachten op de uitslag van het tweede, maar ook hiervoor denk ik dat ze mogelijk alleen een zalf nodig heeft. Zij is blij, want ze hoeft niet naar het ziekenhuis en ik ben blij, omdat ik weer ouderwets kon dokteren.