In januari startte ik een blog om te schrijven over mijn ervaringen als AIOS ouderengeneeskunde. Op 8 januari werd ik ziek en op 10 januari bewees een PCR-test dat ik opnieuw corona had. Een lange revalidatie periode begon en sinds de zomer ben ik weer met werken. Het werd tijd om ook de blog weer bij te gaan houden.
Soms heb je gewoon momenten dat er chaos ontstaat. Bij mij gebeurt dat regelmatig, vooral tijdens drukke diensten en al helemaal sinds ik corona heb gehad, wordt mijn hoofd een grote warboel. Dan is het niet gek dat ik niet alles onthoud wat er wordt gezegd in een gesprek en daarom schrijf ik altijd mee, of dat nu bij een gesprek met mijn supervisor is of met een verpleegkundige die wat aan me vraag.
Ik heb dus ook twee heilige boekjes, sinds ik weer aan het werk ben (voorheen was dat er maar eentje). De ene is voor de planning en is geordend. Die gebruik ik om orde te scheppen in alle ‘to do’s’ en afspraken. Het andere is een notitieboekje en is net zo’n chaos als de werkdagen (of voorheen diensten) kunnen zijn. Deze gebruik ik voor notulen, gedachtekronkels en notities. De twee boekjes zijn mijn externe geheugen en als ik ze zou kwijtraken heb ik een groot probleem.
Soms vraag ik me wel eens af of dat is hoe het voelt als je Alzheimer hebt. Je raakt steeds meer ‘boekjes’ van je leven kwijt en in de boekjes die je nog wel hebt missen enkele pagina’s, waardoor gebeurtenissen uit het verleden in elkaar lijken over te lopen. Het moet één grote chaos zijn in je hoofd en ik kan me dus heel goed voorstellen dat je er boos van wordt. Hoe frustrerend is het niet dat je weet dat je zou moeten weten hoe de persoon voor je heet, maar je het gewoon niet kunt zeggen?
Natuurlijk kan ik af en toe ook niet op een naam of woord komen (ook dat is erger na corona), maar ik kan me niet voorstellen hoe het is om dat iedere dag te hebben. Gelukkig heb ik al mijn boekjes nog en kan ik, samen met de rest van het team, weer zorgen voor de bewoners die dat niet meer hebben, in de hoop dat wij een beetje terugbrengen wat zij zijn verloren.